Léopold II marqua de son empreinte les sphères politique, diplomatique, économique et culturelle de son époque. Les représentations les plus variées de Léopold II coexistent sur un mode bien plus complexe que celui du génie colonial ou de la gêne post-moderne. Le premier objectif de cet ouvrage est de se fonder sur l'analyse historique du rôle joué par Léopold II. Le second vise non plus l'action du Roi, mais ses représentations et ses éventuels usages politiques. Le fil rouge concerne la politique étrangère menée par Léopold II, à commencer par son action coloniale. Aux travaux historiographiques, succèdent des études aux accents politiques, sociologiques, littéraires et artistiques, pour livrer un portrait original de ce Roi à la fois vénéré et décrié. Suivre sur Twitter: https://twitter.com/BasedCongo #LeopoldII #Leopold2 #DujardinVincent #RosouxValérie

De film is geïnspireerd op het boek Austerlitz van W.G. Sebald en is een historische, mild ironische en contemplatieve kijk op het Centraal Station in Antwerpen als een magisch realistische locatie waar heden en verleden, geschiedenis en dagelijks leven, fictie en realiteit voortdurend in beweging zijn. Als een rode draad door de film lopen de dromen en herinneringen van een reiziger, gespeeld door Johan Leysen, die aankomt op Antwerpen Centraal en door wiens ogen we het station observeren.

Watch Full Episode: https://www.youtube.com/watch?v=XVYA_sjHztQ For the past 25 years, the idea of the Congo has been closely linked in the Western imagination to the 1998 book King Leopold’s Ghost by the American journalist Adam Hochschild. The book is widely assigned in high schools and colleges, and it regularly tops best-seller lists in colonial, African, and Western history. Hochschild has become a sort of king of the Congo, or at least of its history. The book is reflexively cited by reputable scholars in their footnotes any time they wish to assert that it is “well known” and “beyond doubt” that sinister men in Europe wrought havoc in Africa over a century ago. Any discussion of the Congo, or of European colonialism more generally, invariably begins with the question: “Have you read King Leopold’s Ghost?” Follow Dr. Peter Boghossian on Twitter: https://twitter.com/peterboghossian Follow Dr. Bruce Gilley on Twitter: https://twitter.com/BruceDGilley Follow Belgian Congo on Twitter: https://twitter.com/BasedCongo #CongoFreeState #PeterBoghossian #BruceGilley

In Brussel, het jaar 1902, reed de Belgische koning Leopold II in een koets door de menigte op koningsdag. Slechts momenten voor zijn aankomst bij het paleis klonken er twee schoten. Het publiek sprong op de dader, terwijl agenten zich tot het uiterste inspanden om de man uit de klauwen van de menigte te redden. Plotseling draaiden alle blikken angstig naar de koets... In de podcast "Archieven van Assisen" wordt, zoals elke zomer, grondig ingegaan op intrigerende assisenzaken van meer dan een eeuw geleden. In de eerste aflevering staat een vergeten moordaanslag centraal, een gebeurtenis die de geschiedenis van België ingrijpend had kunnen veranderen: de mislukte moordaanslag op Koning Leopold II. Dank aan de redactie van: https://www.nieuwsblad.be/tag/podcast-de-stemmen-van-assisen voor deze mooie podcast. Volg de stemmen van assisen via Instagram: https://www.instagram.com/destemmenvanassisen/ Volg via Twitter: https://twitter.com/BasedCongo #nieuwsblad #podcast #stemmenvanassisen #koningleopoldII

Read Dr. Gilley's Article: https://www.theamericanconservative.com/king-hochschilds-hoax/ Read Hochschild's Response: https://www.theamericanconservative.com/the-ghost-still-haunts/ For the past 25 years, the idea of the Congo has been closely linked in the Western imagination to the 1998 book King Leopold’s Ghost by the American journalist Adam Hochschild. The book is widely assigned in high schools and colleges, and it regularly tops best-seller lists in colonial, African, and Western history. Hochschild has become a sort of king of the Congo, or at least of its history. The book is reflexively cited by reputable scholars in their footnotes any time they wish to assert that it is “well known” and “beyond doubt” that sinister men in Europe wrought havoc in Africa over a century ago. Any discussion of the Congo, or of European colonialism more generally, invariably begins with the question: “Have you read King Leopold’s Ghost?” I have read it. And I can declare that it is a vast hoax, full of distortions and errors both numerous and grave, a few of which I will detail in this short essay. Some people might view “King Hochschild’s Hoax,” as we might call it, as an empowering fable for modern Africans at the expense of the white man. But its debilitating effects on Africa, and on the Congo in particular, make the opposite more nearly the case. It is a callous and negligent chicotte (hippo whip) lash on the backs of all black Africans, narcissistic guilt porn for white liberals at the expense of the African. The Congolese lawyer Marcel Yabili calls it “the greatest falsification in modern history,” a compliment of sorts, I suppose. Hochschild’s book is a history of the private domain of the Belgian King Léopold II in the Congo river basin that was founded in 1885 and then handed over to the Belgian government in 1908. The book alternates between diabolical accounts of Léopold and hagiographic accounts of three of his critics: the British campaigner E.D. Morel, the British diplomat Roger Casement, and the black American missionary William Henry Sheppard. The narrative style is dark and conspiratorial, from the initial plans for the domain to its final dissolution. All along, Hochschild’s aim is to elevate the story into one of the greatest evils ever perpetrated by the West upon the Rest. There have been two documentary films about Hochschild’s fable, both travesties of art as well as fact. But the worst is yet to come. A dramatized Hollywood version by the American directors Ben Affleck and Martin Scorsese, co-produced with the singer and activist Harry Belafonte, has been in development since 2019. The history of the Congo might have survived one gut punch from California (Hochschild did his research entirely at libraries in the state and teaches at Berkeley). But once Hollywood weighs in on the matter, history as such will be impossible. Before that happens, let’s set the record straight and end this most malicious form of imperial plunder. Follow Bruce Gilley on Twitter: https://twitter.com/BruceDGilley Follow on Twitter: https://twitter.com/BasedCongo #BruceGilley #LeopoldsGhost #AdamHochschild #CongoFreeState #LeopoldsGhost #KingHochschildsHoax #KingLeopoldII #JudeRusso #TheAmericanConservative

Koning Leopold II moedigde werken van openbaar belang aan om de handel en industrie te stimuleren. In dit opzicht was hij een voorloper van economisch denken. Van 1867 tot 1878 werd de Gileppedam gebouwd voor zowel de bevolking als de wolindustrie. In Verviers en de omgeving werden de havens gemoderniseerd, essentieel voor import en export. Sinds 1881 werden inspanningen geleverd om het kanaal Gent-Terneuzen te verbreden om van Gent een haven te maken, de op een na grootste van het land. Van 1895 tot 1907 werd het kanaal van Brugge naar de zee gegraven. In 1907 werd de Zeebrugge molen ingehuldigd. In 1900 begon men aan het werk om van Brussel een zeehaven te maken. Het Kanaal du Center werd uitgerust met krachtige hydraulische liften. Op zoek naar rendabele investeringen en om afzetmarkten te bieden voor nationale industrieën, namen Belgische groepen deel aan de financiering van bedrijven die verantwoordelijk waren voor de bouw van spoorwegen in het buitenland. Na 1875 werd het stokje voor investeringen in het buitenland overgenomen door trams, die al snel een typische Belgische specialiteit werden. Belgische bedrijven stichtten spoorwegen, trams en de metro van Parijs in Frankrijk, evenals in Duitsland, Oostenrijk, Italië, Tianjin in China, Argentinië en Spanje. Het moet worden opgemerkt dat alle economische en sociale hervormingen die door koning Leopold II zijn doorgevoerd, het resultaat zijn van een onophoudelijke en dagelijkse strijd tussen de koning en de politici en parlementariërs van die tijd, die meer bezig waren met hun interne twisten dan met het lot van het land. Het werk van deze uitzonderlijke koning maakte België tot de op een na grootste wereldmacht in het begin van de 20e eeuw. Leopold was ook betrokken bij de volgende werken: Het Koninklijk Paleis van Brussel Kasteel van Laken De Koninklijke Serres van Laken Basiliek van Koekelberg De Onze-Lieve-Vrouwkerk van Laken Het Justitiepaleis Avenue de Tervueren Het Koninklijk Museum voor Midden-Afrika in Tervuren Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België De Triomfboog van het Jubelpark en het park zelf De Koninklijke Galerijen in Oostende (1902-1906) Het Maria Hendrikapark De neogotische Sint-Petrus-en-Pauluskerk De Koninklijke Yacht Club van Oostende De de Smet de Naeyer-bruggen Eerste concept van het latere Palais des Thermes De Antwerpse Zoo Het Centraal Station van Antwerpen Het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Volg via Twitter: https://twitter.com/BasedCongo #LeopoldII #Leopold2 #Brussel

Quand le prince Léopold, qui a passé toutes les vacances de son enfance à Ostende, devient le roi Léopold II, il décide de faire de la petite ville une cité balnéaire digne de ce nom. Il fait détruire les anciennes fortifications qui entourent Ostende pour donner à la ville une ouverture sur la mer. Le roi se fait construire une résidence d’été qui domine les dunes, entre Ostende et Mariakerke. Deux grandes constructions en bois reliées entre elles par des serres, qu’on appelle tout simplement : le chalet royal. Et pour se rendre à l’hippodrome d’Ostende ou se promener le long de la plage, le roi emprunte les galeries royales qui le protègent du vent, de la pluie ou du soleil, selon la météo. Le chalet royal ne résiste pas à la seconde guerre mondiale, mais il est reconstruit en dur dans les années 50, avec 20 chambres et 16 salles de bains. Il sera fréquenté par la famille royale jusqu’en 1970 environ, le roi Baudouin et la reine Fabiola préférant les vacances à Motril en Espagne, le prince Albert et la princesse Paola, la France et l’Italie. En 2006, la ville d’Ostende a racheté la villa à la donation royale pour la transformer en centre de revalidation pour malades. C’est aussi à Léopold II qu’Ostende doit l’église Saint-Pierre Saint-Paul. Tout à côté, la tour de la vieille église, appelée Tour du Poivre, est tout ce qui reste de l’ancienne église, qui était jugée trop rustique par le roi et qui fut détruite par un incendie. Léopold II l’a fait reconstruire dans le plus pur style néogothique. Le roi a demandé aux architectes de prévoir la construction d’une petite chapelle attenante à l’église, pour y rendre hommage à sa mère, la reine Louise-Marie. Une sculpture en marbre blanc représente la reine quittant la vie terrestre, accueillie par un ange et pleurée par la ville d’Ostende. Ostende possède encore de magnifiques écuries royales, construites en 1904, en bois, dans le style norvégien. Léopold II avait admiré cette architecture lors de l’exposition universelle de Paris, en 1900. C’est sous le règne du roi Albert Ier que sera finalement construit le dernier grand projet de Léopold II pour Ostende : le palais des Thermes, adossé aux colonnades royales, qui sera inauguré en 1933 par le roi Albert Ier. Suivre sur Twitter: https://twitter.com/BasedCongo #LeopoldII #Leopold2 #Ostend

Verscholen in de bossen van het Ter Kamerenbos ligt de hippodroom van Bosvoorde: ooit een megalomaan passieproject van koning Leopold II, nu in volle ombouw tot bruisend recreatiepark. De prachtig gerestaureerde gebouwen van de oude hippodroom laten gelukkig nog voldoende voer over voor nostalgici. Brussel is niet altijd even zorgvuldig omgesprongen met zijn erfgoed, maar dat kan niet gezegd worden van de hippodroom van Bosvoorde. Vandaag de dag kennen we de paardensport haast uitsluitend nog van de dames die met grote hoeden pronken op Waregem Koerse, maar de stijlvolle tribunes midden in Ter Kamerenbos herinneren eraan dat dit ooit het epicentrum van de Brusselse beau monde geweest is. Voor wie nog nooit een hippodroom van dichtbij heeft gezien: verwar het niet met een voetbalveld waar een atletiekpiste rond ligt. Een paardje in galop heeft natuurlijk een veel hogere snelheid dan een doorsnee Usain Bolt, en dus kunnen er langere afstanden afgelegd worden. De renbaan is gigantisch: vanuit de tribune moeten de paarden en hun jockeys slechts een stipje zijn geweest als ze zich aan de overzijde bevonden. Het is niet voor niets dat de groene ruimte in het midden van de baan vandaag de dag gebruikt wordt door een golfclub, met negen holes. Het pronkstuk van de site is ongetwijfeld de Koninklijke Loge. Die ligt in het hart van de hippodroom, in het midden van de grote tribune. “Van hieruit had je de beste plaats om de koers te volgen,” zegt Odile Debruyn. Zij heeft een geschiedkundige studie van de site gedaan. Zoals de naam al doet vermoeden, nam de koninklijke familie regelmatig plaats in deze loge. Vooral koning Leopold II was dol op de paardensport. Onder zijn bewind en op zijn initiatief werd de hippodroom gebouwd. “Leopold II had grote plannen met Brussel. Hij wilde er een metropool van maken die kon concurreren met Londen en Parijs,” vertelt Debruyn. Een grote renbaan moest die ambities kracht bijzetten. “Londen was op dat moment al de paardenrennenstad bij uitstek. De sport is daar immers uitgevonden, in het begin van de 17de eeuw. De koning trok grote ogen toen hij de grote infrastructuurwerken in Parijs zag. Daar bouwden ze grote boulevards, publieke parken, en… de hippodroom van Longchamp in Parijs, die nog altijd bestaat. Sindsdien droomde Leopold II van een hippodroom die bij de grandeur paste die hij aan Brussel wou geven.” In 1875 jaagde hij de bouw door het parlement, de grote en de kleine tribune werden tussen 1877 en 1878 gebouwd, en bij de officiële inhuldiging in 1880 was Leopold II aanwezig om het lintje door te knippen. De renbaan heet ‘de hippodroom van Bosvoorde’, maar eigenlijk ligt ze op het grondgebied van Ukkel. Daar is een goede uitleg voor, aldus Debruyn: “Dat komt omdat het station van Bosvoorde hier vlakbij ligt. Mensen konden dus met de trein komen en afstappen in Bosvoorde.” De hippodroom lokte veel mensen uit dezelfde omgeving. “De meeste bezoekers kwamen uit de Leopoldwijk. Dat was een nieuwe wijk in Brussel, die zich op specifiek type van de bevolking richtte: de aristocratie, hoge industriële bourgeoisie en zakenlieden. In Brussel-Luxemburg konden zij de trein nemen, die hen langs één van de eerste spoorlijnen in Brussel tot in Bosvoorde bracht.” Paardensport was dus vooral voor de gegoede burgers, toch in de hippodroom van Bosvoorde. Al konden diegenen met een minder goed gevulde portefeuille de wedstrijden ook tegen een lagere prijs volgen, vanop het grasperk in het midden. Later, in 1884, werd er in (laag-)Vorst nog een tweede hippodroom gebouwd. Die was vooral bedoeld voor de mensen uit de midden- en arbeidersklasse. Niet iedereen kwam met de trein. Dat resulteerde in nog een tweede spektakel, naast de paardenkoers zelf. “Gemotoriseerde auto’s bestonden toen nog niet. Vele rijke mensen verplaatsten zich met paard en koets. Overal langs de grote banen in Ter Kamerenbos en op de Louizalaan zat er een hoop mensen langs de kanten van de wegen om te bewonderen hoe de lokale beau monde in zijn koetsen terug de binnenstad inreed. Het was een feestelijk evenement op zichzelf,” aldus Debruyn. Leopold II was in 1887 trouwens ook de drijvende kracht achter de renbaan van Groenendaal, die in Hoeilaart gelegen was. De hippodroom van Bosvoorde was hem te klein geworden, en dus moest er een nieuwe baan komen, zonder scherpe bochten en groter dan de Wellingtonrenbaan in Oostende. Het is al langer bekend dat Leopold II een fascinatie had voor alles wat groots en imposant was – een beetje de Donald Trump uit de 19de eeuw, zeg maar. Volg op Twitter: https://twitter.com/BasedCongo #LeopoldII #Hippodroom #Bosvoorde

La Belgique en marche. L'industrie wallonne prospère mais le sort des ouvriers est abominable ; l'urbanisation progresse et Léopold II crée l'État indépendant du Congo. Parallèlement, la démocratie évolue : suffrage universel tempéré par le vote plural, émergence du "pilier socialiste", naissance d'une "conscience Flamande". Suivre sur Twitter: https://twitter.com/BasedCongo #LeopoldII #Leopold2 #documentaire

Op 22-jarige leeftijd, tijdens een reis naar de Verenigde Staten, raakte Georges Nagelmackers erg onder de indruk van de Amerikaanse Pullman-treinen, en hij besloot in Europa met een nog luxueuzer en comfortabeler initiatief te starten. De familie Nagelmackers fungeerde als persoonlijke bankier van koning Leopold II en vader Nagelmackers was betrokken bij de uitbouw van de Belgische spoorwegen. Zoon Georges zag in Amerika dat treinzetels tot bedden werden omgebouwd en passagiers voor deze extra luxe wilden betalen. Een lange treinreis was in die tijd een zware beproeving. In 1872 was het zover: Georges Nagelmackers had slaaptreinen rijden op routes tussen Oostende en Berlijn, Parijs, Keulen, Wenen en München. Gedurende de volgende jaren breidde Nagelmackers zijn imperium uit. Hij ontwierp de eerste restauratiewagen, met tafels en stoelen, waar reizigers hun meegebrachte maaltijd konden nuttigen, want eten werd er toen nog niet aan boord klaargemaakt. In 1881 werd de eerste echte keuken aan boord van een Europese trein geïnstalleerd. Dat bood het voordeel dat reizigers minder afhankelijk waren van stops in allerlei stations om hun proviand in te slaan en dat de treinen meer afstand op kortere tijd konden afleggen. Op 5 juni 1883 begon de Orient-Express aan zijn eerste reis. De trein bestond toen uit één wagon voor de baggage, twee grote en zeer luxueuze slaapwagons en een even indrukwekkende dining car met een speciale rooklounge, plus een aparte wagon voor het personeel. Vanuit Parijs liep de route over Straatsburg, Wenen, Boedepast, Boekarest en Giugi, aan de Donau in Roemenië. Daar stapten de passagiers op een ferryboot en legden ze de rest van het traject naar Istanboel af in een gewone trein. In 1906 opende de Simplon-tunnel en ontstond er een rechtstreekse spoorlijn tussen Parijs en de Italiaanse steden Milaan en vooral Venetië. De luxetreinreis van Londen naar Venetië per Orient-Express was daarmee een feit. De trein spreekt sindsdien erg tot de verbeelding Zo stapte in 1934 Hercule Poirot aan boord en loste hij er Agatha Christies ‘Murder on the Orient-Express’ op. Alfred Hitchcock deed het hem na in 1938 met ‘A Lady Vanishes’ en James Bond amuseerde zich op de trein in ‘From Russia with Love.’ Er bestaan tal van verhalen over de trein. Zo werd in rijtuig 2419 door de Duitsers op 11 november 1918 in Compiègne de wapenstilstand getekend. Tijdens WO II is rijtuig nummer 3544 door de nazi’s gebruikt als bordeel. Na de oorlog promoveerde de 3544 tot onderdeel van de Nederlandse koninklijke trein waar deze dienst deed als slaapkamer van de koning-moeder. Toen koningin Wilhelmina er na dertig jaar achterkwam dat ze in een hoerenkast op wielen sliep, verkocht ze de wagen prompt door aan containermagnaat James B. Sherwood. Hij is het ook die 35 antieke wagons opspoorde en ze liet restaureren. In mei 1982 werd de Venice Simplon-Orient-Express weer op de rails gezet. Je kan dus nog altijd een ticket boeken voor dit unieke treinavontuur. De huidige Orient-Express vertrekt in Londen en er zijn stops in Parijs, Praag, Boedapest en Boekarest. Recent zijn ook Krakow en Dresden toegevoegd. Eindhaltes zijn Venetië en Istanboel en een combinatie van opstaphaltes behoort tot de mogelijkheden. Georges Nagelmackers overleed in 1905.

The equestrian statue of Leopold II is a statue erected near the Royal Palace of Brussels in memory of King Leopold II, second King of the Belgians. It was created by the sculptor Thomas Vinçotte in 1914, but it was not finalized until 1926 by the architect François Malfait. It is that same year that it will be inaugurated in honor of the king.

De wet van 18 oktober 1908 had de Onafhankelijke Kongostaat officieel tot de kolonie Belgisch-Congo omgedoopt. De inlijving was echter niet zo vlot verlopen. Naast koning Leopold II boden ook tal van socialisten, christendemocraten en progressistische liberalen weerstand tegen een overname. Tussen 1906 en 1908 deed hij stelselmatig afstand van de Kongo-Vrijstaat. De politici die aanvankelijk hevig verzet aantekenden, draaiden bij. Het koloniaal Charter van 1908, dat de werking van de Belgische kolonie organiseerde, voorzag onder andere de nieuwe functie van Minister van Koloniën waarvoor de katholiek Jules Renkin aangesteld werd. De Antwerpse Koophandelskamer speelde, net zoals voorheen, een actieve rol in de popularisering van de Belgische kolonie. Op 6 juni 1909 organiseerde ze in haar thuisstad grootse feesten die de aanhechting van Congo bij België verheerlijkten. De eigenlijke feesten, met een grote praalstoet, waren op 5 en 6 juni. De dubbele houding tegenover de koning en zijn rol in de Kongo-Vrijstaat bleek duidelijk uit de officiële aanwezigheid van Leopold II tijdens de feestelijkheden. Enerzijds bleef de Kamer van Koophandel altijd trouw aan de koning, anderzijds steunde ze openlijk de plannen tot annexatie op de momenten dat erover gedebatteerd werd in de Kamer en Senaat. Ook na de Belgische overname van Congo bleef ze zich, samen met andere Antwerpse bedrijven, onvoorwaardelijk inzetten voor de koloniale zaak. Na de feesten van 1909 beschikte de Handelskamer Nog over voldoende middelen om een gedenkteken op te richten dat zowel de feesten als de annexatie van de Kongo-Vrijstaat zelf in herinnering moest brengen. Volg op Twitter: https://twitter.com/BasedCongo #Antwerpen #KolonialeWeek #Leopold_II

De wereldtentoonstelling van 1897 werd gehouden in het Brusselse Jubelpark en de naburige gemeente Tervuren. Het Bureau International des Expositions heeft de tentoonstelling achteraf erkend als de 12e universele wereldtentoonstelling. Aan de wereldtentoonstelling deden 27 landen mee. De inkomprijs bedroeg 1 Fr. Het evenement werd uiteindelijk door zo'n 7,8 miljoen mensen bezocht. Een apart onderdeel was de Koloniale tentoonstelling die in Tervuren werd gehouden in het speciaal hiervoor gebouwde Paleis der Koloniën. Dit stond helemaal in het teken van de Onafhankelijke Congostaat, waarmee België door een personele unie verbonden was door het gemeenschappelijk staatshoofd Leopold II. Een jaar later kreeg de tentoonstelling een definitief karakter en werd de collectie in een nieuw gebouw ondergebracht, het Koninklijk Museum voor Midden-Afrika. Het idee voor een koloniale tentoonstelling was niet nieuw. De Onafhankelijke Congostaat kwam reeds ruimschoots aan bod op de tentoonstelling in Antwerpen. Ditmaal wilde de kolonie-afdeling vooral inspelen op de publieke opinie tegenover de Congostaat. Voor de gelegenheid werden 270 Congolezen per schip naar Tervuren gebracht om er drie traditionele dorpen te bevolken. Samen met de tentoonstellingen in het paleis der koloniën moest dit de mensen een leerrijk inzicht geven in het leven van de Congo. Volg via: https://twitter.com/BasedCongo #Expo1897 #wereldtentoonstelling #Tervuren

Onder het koninklijk paleis van Laken werd door Koning Leopold II na 1890 een heus ondergronds treinstation gebouwd. Tot 10 meter onder de grond, zouden staatsleiders en vorsten per spoor direct tot aan een marmeren trap in het kasteel geraken om er internationale conferenties bij te wonen. Koning Leopold II financierde het treinstation met fondsen die hij ontving uit de toenmalige Congo-Vrijstaat. Koning Albert I, die na de overdracht van Congo aan België niet meer van deze inkomsten genoot, legde de werken stil, en zo werd het treinstation nooit afgewerkt. Volg op Twitter: https://twitter.com/BasedCongo #LeopoldII #Leopold2 #PaleisVanLaken

De renbaan van Groenendaal kwam er onder invloed van Koning Leopold II. Hij vond de hippodroom van Bosvoorde te klein en te grillig en besliste in 1887 dat er een nieuwe baan moest komen zonder scherpe bochten en groter dan de koninklijke Wellingtonrenbaan van Oostende. De openingsrit in Groenendaal werd gereden op 22 juli 1889. In 1891 werd de renbaan aangesloten op het spoorwegnet met een aftakking van de lijn Brussel-Namen. Twee jaar later werd de renbaan wereldberoemd toen de baan van 3600 meter aangevuld werd met een baan van een rechte mijl (1600 meter). In 1910 ging men nog een stap verder, met de aanleg van een aparte achtvormige hindernissenbaan. Groenendaal werd zo de enige renbaan met drie afzonderlijke pistes voor drie verschillende disciplines. In totaal goed voor meer dan negen kilometer piste. Langs de renbaan stonden vroeger twee metalen tribunes met smeedijzeren versieringen. Daartussen stond de loge van Koning Leopold II. Naast de tribunes werden er doorheen de jaren nog verschillende andere gebouwen opgetrokken. Er kwam een waag waar de jockeys zich voor de wedstrijd moesten wegen, een infirmerie waar zowel paard als jockey terecht konden na een ongeluk en een jockeyzaal waar de rijders zich konden omkleden. Verder waren er nog een bookmakerspaviljoen, toiletten en verschillende stallingen. Volg op Twitter:https://twitter.com/BasedCongo #LeopoldII #Belgie #Brussel

Leopold Ferdinand Elias Victor Albert Maria wordt op 12 juni 1859 in het kasteel van Laken geboren. Hij is het tweede kind van (dan nog) kroonprins Leopold, de oudste zoon van Leopold I, en Maria Hendrika, aartshertogin van Oostenrijk en kleindochter van keizer Leopold II. De vreugde is groot: na de geboorte van zijn eerste kind prinses Louise, heeft Leopold een toekomstige troonopvolger in rechte lijn. De namen die de kleine Leopold krijgt, zijn weldoordacht. Ferdinand verwijst naar koning Ferdinand II van Portugal, zijn peter. Elias is een afkorting van Elisabeth van Oostenrijk, een zus van zijn moeder en zijn meter. Ook het Verenigd Koninkrijk levert inspiratie: Victor is een eerbetoon aan koningin Victoria (die nonkel moet zeggen tegen Leopold I), Albert brengt hulde aan haar echtgenoot (die ook van Saksen-Coburg en Gotha is). It’s all in the family. Naast namen, krijgt Leopold een aantal titels. Bij zijn geboorte mag hij zich meteen graaf van Henegouwen noemen. Wanneer zijn vader in 1865 de troon bestijgt, krijgt hij als nieuwe kroonprins bijkomend de titel hertog van Brabant. Hij is dan amper 4. Leopold is een vrolijk kind, maar zijn gezondheid is niet opperbest. Het baart zijn vader meer dan eens zorgen, ook al omdat zijn huwelijk met Maria Hendrika steeds rampzaliger verloopt. In 1864 krijgen ze wel nog een derde kind. Het is een meisje, prinses Stefanie. Ideaal als pion op het schaakbord van de internationale huwelijkspolitiek, maar ongeschikt als reserve om de opvolging van Leopold II veilig te stellen. In de zomer van 1868 slaat het noodlot toe: Leopold valt in een vijver op het domein van het kasteel van Laken. Hij wordt gered, maar hij loopt een longontsteking op. Leopold II verzet hemel en aarde om zijn zoon de beste zorg te geven, maar zijn situatie gaat van kwaad naar erger. Na enige tijd treden complicaties aan het hart op bij de jongen. Op 22 januari 1869 bezwijkt hij. Hij wordt niet ouder dan 9. Leopold II is zwaar aangeslagen door de dood van zijn zoon. De koning staat bekend als een narcist zonder scrupules, maar nu laat hij zijn emoties de vrije loop. Op de begrafenis van Leopold stort hij in. Het is de eerste en enige keer dat hij in het openbaar huilt. Los van het persoonlijke verlies, veroorzaakt het overlijden van Leopold een groot dynastiek probleem: Leopold II heeft geen troonopvolger meer. Hoewel zijn relatie met Maria Hendrika inmiddels danig is verzuurd, verwekken ze eind 1871 opnieuw een kind. De verwachtingen zijn torenhoog, het moet en het zal een jongen zijn. Helaas voor de koning draait het anders uit: op 30 juli 1872 bevalt zijn echtgenote opnieuw van een dochter, prinses Clementine. De geboorte betekent de definitieve doodsteek voor hun huwelijk. Wel zal Clementine later tot de lievelingsdochter van Leopold II uitgroeien. Leopold II legt zich noodgedwongen bij de situatie neer. Niet hij, maar zijn jongere broer Filips zal de dynastie voortzetten. Aanvankelijk komt zijn oudste zoon prins Boudewijn in het vizier, na zijn dood treedt zijn jongste zoon Albert op de voorgrond. Hij volgt Leopold II uiteindelijk op na zijn dood in 1909. Volg via Twitter: https://twitter.com/BasedCongo #LeopoldII #KroonPrins #AlbertI

Het regnum van Koning Leopold II werd door een belangrijk feit gekenmerkt: op 14 december 1909 – 72 uren vóór zijn dood – tekende de Koning de wet op de algemene en verplichte militaire dienstplicht. Zo werd het oneerlijke stelsel waardoor soldaten uitgeloot werden en dat de rijken toeliet hun dienstplicht aan de armen of armsten te verkopen afgeschaft. Dit systeem zou nog 82 jaar in voege blijven. De gebeurtenissen van augustus 1914, toen ons land, hoewel het strikt neutraal was gebleven, door Duitsland binnengevallen werd, toonden de wijsheid van die nieuwe militaire politiek aan. Volg via Twitter: https://twitter.com/BasedCongo #DienstPlicht #BelgischLeger #LeopoldII

Weinig bekend van Leopold is dat hij als senator van rechtswege opeenvolgende regeringen aanmaande tot sociale maatregelen zoals de lotsverbetering van de armen in de industriesteden, tot economische vooruitgang door een verdere industrialisering en een goed uitgebouwde Antwerpse haven, tot een betere mobiliteit met nieuwe spoorwegen, een beter wegennet en investeringen in stoomschepen, en tot een versterking van het militair apparaat door onder meer de invoering van de algemene dienstplicht. Op het vlak van het enkelvoudig stemrecht voor mannen lag hij dan weer compleet dwars. Volg op Twitter: https://twitter.com/BasedCongo #LeopoldII #SociaalBeleid #België

Hoezeer de volgende koninginnen (of het nu koningin Elisabeth of koningin Astrid is) in de hoofden van de mensen zijn gebleven, Marie-Henriette is voor de meesten van ons een onbekende. Ze is een vrouw van de schaduwen. Ten eerste omdat haar man een reus was! Leopold II was nogal een persoonlijkheid en Marie-Henriette leefde eigenlijk in zijn schaduw. Maar bovenal werd er destijds niets anders van haar verwacht. De vrouw van de koning had als enige missie om kleine prinsen te maken. Was het een gearrangeerd huwelijk? Natuurlijk! Je moet je realiseren dat toen Leopold II in 1853 trouwde, België nog maar 23 jaar bestond. Het is dus een heel jonge staat, nogal fragiel en om die te consolideren zei Leopold I tegen zichzelf dat hij zijn zoon (de toekomstige Leopold II) moest huwen met de dochter van een grote buitenlandse koninklijke familie. , de meest prestigieuze van de koninklijke families, dat zijn de Habsburgers van Oostenrijk-Hongarije. En zo viel de keuze op Marie-Henriette de Habsbourg. Het is dus geen liefdeshuwelijk. De toekomstige echtgenoten kennen elkaar niet. En ze ontmoeten elkaar niet eens op de trouwdag omdat het een proxy-huwelijk is. Maar komt ze eigenlijk wel naar België? Zoals bij elk goed zakelijk contract, verzenden we de goederen zodra de papieren zijn ondertekend! Het is best verschrikkelijk om dat te zeggen, maar dat is precies wat er gaat gebeuren met Marie-Henriette. Ze komt een tiental dagen na haar huwelijk in België aan en schrijft aan een vriendin: Als God mijn gebeden zal beantwoorden, zal ik niet lang meer leven. Je moet weten dat ze 17 jaar oud is. Ze is een kind, heel levendig, speels. Ze lacht veel. Ze heeft een passie voor paarden waarop ze schrijlings rijdt als ze in België aankomt. Wat de dames toen niet deden! De satirische pers spreekt over het huwelijk van een bruidegom en een non. De bruidegom is zij. En de non is Léopold, die vreselijk serieus en streng is, Maar ze zal hem de kinderen geven die hij verwacht. Twee dochters: Louise en Stéphanie. En vooral de zoon die hem opvolgde: een kleine Leopold. Voor Marie-Henriette is het een vrij gelukkige periode. Ongeveer tien jaar waarin ze veel voor haar kinderen zal zorgen. Tot die vreselijke dag toen ze haar zoon verloor. De kleine Leopold had een nogal fragiel gestel en op een winterse dag, tijdens het spelen in het park, in Laken, viel hij in een vijver, hij kreeg een longontsteking en stierf er een paar dagen later aan. Hij was 9 jaar oud. Je kunt je de pijn voorstellen van iemand die haar kind verliest. Maar daarnaast is er de woede, de woede van Leopold II, die zijn erfgenaam ziet verdwijnen. En voor hem is dat het drama. Houdt hij Marie-Henriette verantwoordelijk? In ieder geval verantwoordelijk voor het feit dat ze haar maar één zoon heeft gegeven. Ze zal dus instemmen met een vierde kind, in de hoop natuurlijk dat het een jongen wordt. Helaas is het een meisje en van daaruit trekt Marie-Henriette zich terug in zichzelf. Totdat ze besluit om in Spa te gaan wonen, ver van haar man, die haar veracht, die bovendien veel avonturen beleeft, en zelfs kinderen die uit deze avonturen worden geboren. Het is dan ook in Spa dat Marie-Henriette in 1902 een einde aan haar leven maakt. Bijna alleen. Voor haar die toch was opgegroeid in de pracht van het hof van Wenen, is het uiteindelijk een treurig lot. En haar laatste wens zal zijn om begraven te worden met het jongetje dat ze 33 jaar eerder verloor. Ze schreef erover: Ik wens te rusten bij de zoon wiens dood mijn leven verbrijzeld heeft. Volg op Twitter: https://twitter.com/BasedCongo #MarieHenriette #Leopold2 #België

Démystifier les mythes autour de Léopold II - "Les archives de Léopold II" conférence du Dr Pierre-Luc Plasman présentée à Mémoires du Congo le 08/10/2019. Cette conférence est suivie de questions - réponses. Les Archives du Roi Souverain Léopold Conférence présentée à Mémoires du Congo le 8 octobre 2019 par Pierre-Luc Plasman, Docteur en Histoire et collaborateur scientifique de l’Institut sciences-politiques Louvain-Europe. Captation, intégration des diapositives, montage: Daniel Depreter. pourquoi sommes-nous à nouveau si brutalement confrontés au passé colonial belge ? Pierre-Luc Plasman : « Le bal a commencé avec le meurtre de George Floyd (États-Unis) et la comparaison faite entre la situation en Belgique et celle aux États-Unis. Au fond, le débat mûrit depuis 2008, en partie sous l'impulsion d'associations de personnes d'origine africaine qui ont formulé diverses revendications. Ils questionnent l'héritage colonial dans les espaces publics et émettent des réserves sur l'éducation à l'histoire coloniale ; ils veulent aussi que les différents acteurs reconnaissent leurs responsabilités. Il existe également des interfaces entre ce mouvement et certains partis politiques. Par exemple, le programme d'Ecolo indique qu'une plus grande prise de conscience est nécessaire sur notre passé." Y a-t-il eu par le passé des tentatives pour restreindre l'accès aux archives coloniales ? Plasman : « C'est une légende persistante en fait. Cela est dû en partie au fait que l'ancienne archiviste du ministère des Affaires étrangères, Françoise Peemans, n'était pas trop flexible avec les chercheurs qui posaient des questions, pas seulement sur l'histoire coloniale d'ailleurs. Les archives sont également dispersées : vous pouvez les trouver au ministère des Affaires étrangères, au Musée de l'Afrique (Tervuren), au palais royal et aux Archives de l'État ». « Faute d'argent, toutes ces archives n'ont jamais été entièrement inventoriées. Les consulter n'est donc pas si facile. Les archives de la Sûreté de l'Etat ne sont pas accessibles, mais je ne suis pas sûr qu'on puisse y trouver beaucoup d'éléments nouveaux. Peut-être sur les meurtres de Lumumba et Hammarskjold, je ne sais pas." Pouvez-vous parler d'un « génocide » au Congo ? Plasman : « Est-ce crédible de parler de 10 millions de morts ? Les projections démographiques de Jean-Paul Sanderson (UCLouvain) parlent de 1 à 5 millions d'habitants qui étaient « trop peu » en 1930, si l'on considère la taille de la population à laquelle on pouvait s'attendre à cette époque. La terreur coloniale a joué un rôle important dans l'augmentation des taux de mortalité et la baisse des taux de natalité. « Mais on ne compte pas le nombre de victimes directes : des Congolais sont aussi morts des épidémies. L'Etat Indépendant du Congo (EIC) n'avait pas non plus l'intention d'exterminer systématiquement une partie de la population, même si les témoignages oculaires de l'horreur de l'époque sont à vous glacer le sang. Selon les normes d'aujourd'hui, vous pourriez sans risque qualifier certaines atrocités de crimes contre l'humanité.» Pouvez-vous dire que Léopold II était au courant des abus mais ne voulait pas les voir ? Plasman : « Léopold est informé des scandales depuis 1895. En fait, il a plus appris par la presse que par son administration ou son environnement, car ils gardaient souvent le secret. Léopold II se rend compte que sa position sur la scène internationale est fragile : il charge le colonel Wahis de mettre de l'ordre dans les régimes étatiques et de faire abstraction des faits les plus graves. Même alors, il restait avec des sociétés privées avec des concessions telles que l'Anversoise et l'ABIR ; ils voulaient gagner le plus d'argent possible en faisant appel à des figures de merde comme Hubert Lothaire et Victor-Léon Fiévez, qui semaient la terreur. Leur méfait a provoqué la colère du roi, et il les a traduits en justice. « Dans le même temps, Léopold II refusait de réviser son système d'exploitation. Il a préféré tenir la Wehrmacht (Force Publique) et les sociétés concessionnaires pour responsables des atrocités. Plus d'informations: http://www.memoiresducongo.be/ Suivre sur Twitter: https://twitter.com/BasedCongo #LeopoldII #Leopold2 #CongoBelge

In the 1890s Roger de Goeij in particular was the advocate of the cyclists' cause. He was heard by certain authorities such as King Leopold II, who had a road built at his expense according to the 'plan de Goeij'. However, the development of the paths proceeded very slowly despite the pressure from the cyclists to use the newly installed bicycle load for the improvement of the roads. This hardly happened, however, and to such an extent that English cycling guides advised against cycling tourists in Belgium because the roads are too miserable. One of the emergency solutions in the 1890s was the establishment of cycling tracks where people could cycle more comfortably. In the context of the economic expansion that was fostered in Belgium by King Leopold II, it will come as no surprise that this passion was also personally enjoyed by the monarch. He was seen on many bicycle hitches, and actively supported the new hype. Leopold II liked to visit cycling competitions, especially at the velodromes in Brussels he regularly made himself noticed. From 1891, the 'Prix Du Roi' even took place every year on the National Day. Also in Spa and Ostend there was either a 'Prix Du Roi' or a Royal box. During a visit to the bicycle salon in 1895, the monarch allowed himself to be shown around with great interest among the bicycle models and promised to work for the improvement of the roads in the country, he also took on the sponsorship of the newly founded 'touring club de belgium'. The Karreveld piste was opened on May 17, 1908. From 1909 to 1911, the national championships took place here. King Leopold II, a fervent admirer of Pierre Giffard and "Le Vélo", often attends the competitions organized on the wooden ring. According to Belgavox, the source of these recordings, this video is from 1902, but that is impossible, because the cycling track in this video is the track of Karreveld, this can be seen from various elements in the video, including the location and surroundings and also the advertising texts, including Dunlop on the woodwork. it is also here that the national championships took place between 1909 and 1911, and this track was only opened in 1908. I have a strong suspicion, which can also be seen from the company of the monarch and the clothing of the spectators that this is a video from 1909, probably related to a national championship. Follow on Twitter: https://twitter.com/BasedCongo #LeopoldII #TrackCycling #Belgium

In het jonge België, dat op velerlei terrein energie ontplooide, aanvankelijk veel meer dan Noord-Nederland, was het Nederlands voorlopig vrijwel overal uit het openbaar bestuur verdwenen. Het was er alles Frans wat de klok sloeg. Toch kende de nieuwe koning, een geboren Duitser, de taal van zijn Vlaamse onderdanen, maar hij sprak het Nederlands nauwelijks. In 1856, toen hij een kwarteeuw koning was, beloofde Leopold ‘ce bon vieux flamand’ te zullen handhaven. Toen zijn oudste zoon, de hertog van Brabant en latere koning Leopold II, twaalf jaar geworden was, begeerde de koning, dat zowel deze als diens broer, de graaf van Vlaanderen, ‘onder eenen schrijver, wiens werken zoo veel bijval verkregen hebben, de studie eener taal’ zouden voortzetten, ‘die door eene groote meerderheid hunner landgenoten wordt gesproken’. Daarom benoemde Leopold I niemand minder dan Hendrik Conscience, die toen griffier was bij de Koninklijke Academie van Schoone Kunsten te Antwerpen, tot hun ‘leeraar in de Vlaamsche taal en letterkunde’; maar mede tengevolge van de partijpolitiek, waarin de latere ‘patriarch der Vlaamse letterkunde’ was betrokken, is dit koninklijk besluit nooit uitgevoerd. Leopold II betuigde als koning herhaal-delijk zijn sympathie voor het Nederlands, maar het duurde heel lang eer hij naliet Frans te spreken, ook tot de leiders der Nederlandse congressen of tot de leden der Koninklijke Vlaamse Academie. Toen hij als hertog van Brabant met Maria Hendrika, aartshertogin van Oostenrijk, huwde, prijkte in Gent, boven een verlichte gevel, het uitbundig toegejuichte versje, dat misschien gemaakt was door Prudens van Duyse: ‘Ik ontsteke twintig keerskens meer of min Voor den Hertog en de Hertogin: Maar ik zal er wel duizend ontsteken, Als Uw kindeken Vlaemsch zal spreken’. De zoon van Leopold II is evenwel heel jong gestorven. Troonopvolger was weldra de zoon van zijn broeder Philips, graaf van Vlaanderen, gehuwd met Prinses Maria van Hohenzollem-Sigmaringen. Toen deze jonge kroonprins Boudewijn in 1886 in het openbare leven zou treden, waren de Vlamingen bang, dat ook dit derde geslacht hunner koningen praktisch Vlaamsonkundig zou blijken. Daarom verzocht het Willems-Fonds, dat toen geleid werd door Julius Vuylsteke, aan prins Boudewijn om in het openbaar Nederlands te spreken, onder het klemmend betoog: ‘Evenals in Oostenrijk, waar zoovele volken elk hunne eigene taal spreken en liefhebben, de vorsten van het Keizerlijk Huis, zoo nauw aan het Uwe verwant, het zich tot plicht rekenen die verschillende talen aan te leeren, evenzoo zal Uwe Hoogheid, geboren in de hoofdstad van het aloude Brabant, getuige van den prijs, waarop de Vlaamsche bevolking getoond heeft hare taal te stellen, zich gedrongen hebben gevoeld die taal machtig te worden, zoowel als die van de andere helft der Belgen’. Inderdaad kende Boudewijn Nederlands; evenals zijn uit Oostenrijk afkomstige tante, die evenwel na haar komst in Brussel het dapper aangeleerde Nederlands moest verzaken, doordat de hof kringen dit uitscholden voor een ‘patois flamand’, totdat zij het jaren later, na het tot kracht komen der Vlaamse Beweging, op gevorderde leeftijd opnieuw ging aanleren. In 1887 werd op de Grote Markt te Brugge het standbeeld onthuld van de helden van de Guldensporenslag te Kortrijk in 1302: Pieter de Conine en Jan Breidel, die beroemd geworden waren door Consciences Leeuw van Vlaanderen. Dit werd een daverend Vlaams volksfeest. Enkele weken later kwam Leopold II er de helden van 1302 eren met een rede in het Frans, die zeer veel weerklank vond bij de Vlamingen, toen men vernam, dat hij d,eze toespraak in het Nederlands had willen uitspreken, doch dit op aandrang van de franskiljonse burgemeester had nagelaten. Maar de volgende dag kwam de jonge kroonprins Boudewijn te Brugge en sprak er uren lang uitstekend Nederlands, wat het volk in laaiende geestdrift deed juichen: ‘wij hebben eenen Vlaamschen Prins!’ In datzelfde jaar kwamen koning en koningin op uitnodiging van de burgemeester van Brussel, Karel Buls, de eerste voorstelling in de vernieuwde Vlaamse schouwburg bijwonen, waarbij de koning in een Nederlandse rede o.a. verklaarde: ‘Indien de kennis der vreemde talen ten onzen tijde bijzonder nuttig is, is die der nationale talen eene noodzakelijkheid. Het is noodig ze aan de jeugd gelijktijdig te doen aanleeren en het is te wenschen, dat het gebruik er van aan alle Belgen meer en meer gemeen worde’. Hierop volgden daverende toejuichingen, zelfs van ‘Leve onze Vlaamsche Koning!’ Meer Infio: https://belgiancongo.medium.com/leopold-ii-den-vlaamschen-koning-e0534525be8e Volg op Twitter: https://twitter.com/BasedCongo #LeopoldII #Vlaanderen #VlaamseBeweging

Brussels, December 17, 1959, then Prince and later 'King Albert II' of Belgium brings Homage to 'King Leopold II' who died on the same day 50 years earlier. Follow on Twitter: https://twitter.com/BasedCongo #LeopoldII #Brussels #PrinceAlbert

In 1931, Ostend witnessed a significant event as King Albert I inaugurated the national monument honoring King Leopold II. Situated atop the Royal Galleries, this monument stands as a testament to the enduring legacy of King Leopold II and his impact on the nation. The choice of the Royal Galleries as the location for this historic monument adds a touch of contemporary relevance. These iconic galleries have long been a popular attraction, and the monument further enriches their significance by prompting reflections on Belgium's past. The national monument, with its commanding presence and intricate design, invites contemplation about the reign of King Leopold II and its historical implications. It serves as a reminder of the nation's journey and invites visitors to explore the multifaceted aspects of Belgium's history. Over the years, the national monument has become an integral part of Ostend's landscape. It draws both locals and tourists, acting as a gathering place where conversations about Belgium's past can unfold. The monument encourages dialogue and deeper understanding of the nation's collective identity. Follow on Twitter: https://twitter.com/BasedCongo #LeopoldII #Belgium #Ostend

Léopold II était-il un grand roi? Le monarque a dirigé la Belgique de 1865 jusqu'à sa mort en 1909 et a été le souverain de l'État indépendant du Congo pendant 23 ans. Cependant, la vie de Léopold englobait bien plus que le passé colonial de la Belgique. Le roi s'est battu pour la défense et l'indépendance économique de sa nation naissante. Dans ses relations avec les chefs d’État et les médias, il a fait preuve d’une grande sagesse politique, voire d’une ruse. Il a dirigé la Belgique à l'une de ses périodes les plus agitées. Après Napoléon et le Roi Soleil, le roi Léopold II est l'une des figures historiques les plus importantes et les plus colorées de l'histoire. Suivre sur: https://twitter.com/BasedCongo #LeopoldDeux #LeopoldII #Leopold2

Film éducatif pour les enfants des années 40 .. Personnellement, je ne me souviens pas avoir reçu de cours à l'école sur le #CongoBelge. Je pense que la plupart des gens de ma génération et tous ceux nés après 1980 ne savaient même pas qu'il y avait un État indépendant du Congo, ou que #Rwanda et #Burundi faisaient autrefois partie de l'Empire colonial belge. Suivre sur Twitter: https://twitter.com/BasedCongo #LeopoldII #CongoBelge

Dutch-Congolese Speaker and Geo Political analyst Alphonse Muambi reveals the truth about King Leopold II and the systematic exploitation of the then Congo Free State. Follow Alphonse Muambi on Youtube: https://www.youtube.com/user/Okatende8869 Follow Alphonse Muambi on Twitter: https://twitter.com/AlphonseMuambi #LeopoldII #CongoFreeState #BelgianCongo #AlphonseMuambi

The Royal Greenhouses of Laeken, built during the reign of King Leopold II of Belgium, are a stunning testament to royal ambition and botanical grandeur. Located on the grounds of the Royal Castle of Laeken, just outside Brussels, these greenhouses were constructed between 1874 and 1905. Leopold II, known for his lavish taste and obsession with exotic plants, commissioned the greenhouses to house rare and tropical plants from all over the world. The complex includes several glass buildings, each designed to cater to different plant species, ranging from tropical plants to more temperate varieties. The Royal Greenhouses were not just a display of botanical wealth but also served as a manifestation of Belgium's emerging grandeur on the international stage. The Royal Greenhouses reflect the nation's industrial and technological progress, particularly in the realm of architectural innovation, and embody the confidence and ambition of Belgium during the period of its colonial expansion. In this way, the complex symbolizes both the power and modernity of a nation on the rise. Moreover, it transcended its immediate context, influencing the development of contemporary Belgian architecture and contributing to the global diffusion of Art Nouveau principles.

This conversation about King Leopold II takes place between a Black Nigerian female scholar who believes 19th-century European imperialism embodies Africa's golden age, and a phony White Liberal Woke activist who thinks he is speaking on behalf of all Africans... Follow on Twitter: https://twitter.com/BasedCongo Follow Professor Gilley on Twitter: https://twitter.com/BruceDGilley #LeopoldII #CongoFreeState #colonialism

Léopold II, roi aux ambitions immenses, bâtisseur d'Empire, bâtisseur de villes, d'ensembles monumentaux, de grandes avenues... Ce document sur le deuxième roi des Belges revisite l'oeuvre urbaine et architecturale d'un règne de près de 45 ans. Suivre sur Twitter: https://twitter.com/BasedCongo #LeopoldII #Leopold2 #documentaire

De Nationale Basiliek van het Heilig Hart, ook bekend als de Basiliek van Koekelberg, is een kerk op de grens van Koekelberg en Ganshoren. De basiliek werd gebouwd tussen 1905 en 1970. De uiteindelijke versie werd ontworpen door de Gentse architect Albert Van Huffel. De enorme basiliek - grootste kerk van België -, gebouwd in art-decostijl, is een Belgisch monument en wordt gebruikt voor grote vieringen, zowel in het Nederlands als in het Frans. Volg op Twitter: https://twitter.com/BasedCongo #Basiliek #Brussel #LeopoldII

Leopold werd uitgehuwelijkt op 18-jarige leeftijd. Op 22 augustus 1853 huwde hij in Brussel met aartshertogin Maria Hendrika van Oostenrijk. Zij was de kleindochter van keizer Leopold II en haar vader aartshertog Jozef van Oostenrijk was paltsgraaf van Hongarije. Keizer Frans Jozef verleende Leopold de orde van het Gulden Vlies als huwelijksgeschenk. Na de dood van kroonprins Leopold verzuurde het huwelijk tussen Leopold en Maria Hendrika. Na de geboorte van hun jongste dochter Clementine ontstond er een breuk tussen de twee echtgenoten. Omdat zijn enige zoon en troonopvolger Leopold op jonge leeftijd overleed, werd zijn broer, prins Filips, graaf van Vlaanderen, de wettige troonopvolger; maar daar deze nagenoeg doof was, achtte Leopold hem niet in staat de Belgische troon te bestijgen. Hij vestigde zijn hoop op diens zoon Boudewijn, die echter eveneens vroegtijdig stierf. Uiteindelijk stierf ook Filips nog vóór Leopold, en werd Leopold II rechtstreeks opgevolgd door Albert, Boudewijns jongere broer. Volg op Twitter: https://twitter.com/BasedCongo #LeopoldII #Huwelijkspolitiek #BelgischCongo

In 1909, the city of Antwerp organized grand colonial celebrations in response to the law of November 18, 1908, which made Congo a Belgian colony - Congo was extremely important for Antwerp trade. The old King Leopold II and his daughter Princes Clementina were the guests of honour. The actual celebrations, with a big pageant, were on June 5 and 6. The king's reception was exceptionally cordial and the king returned the following week. Then he visited the mission exhibition in the Sint-Jan Berchmanscollege. He regaled the students with a speech and incited them to study, emphasizing that "young men as well as nations cannot achieve their goals except by effort". Leopold II's sovereignty over the Independent Congo State was recognized at the Berlin Conference in 1885 but had ceased to exist after Belgium took over Congo as a colony. Even after this takeover, the king tried to reserve the rights in part of the colony for himself. Follow on Twitter: https://twitter.com/BasedCongo #LeopoldII #Belgium #Antwerp

June 1926, King Albert I unveils The Great National Monument in Honor of King 'Leopold II' on the Throne Square in the center of Brussels, The Equestrian statue is made of Bronze and was designed by Thomas Vinçotte. Follow on Twitter: http://twitter.com/BasedCongo #LeopoldII #Belgium #Brussels

King Leopold II, a monarch known for his architectural legacy, has left an indelible mark on the Belgian landscape. His vision of architecture and monuments reflected his pursuit of grandeur and the desire to present Belgium as a modern and progressive nation. One of his most impressive projects was the realization of the Cinquantenaire, a monumental park in the heart of Brussels. Here, under the shadow of the triumphal arch, Belgium celebrated fifty years of independence in 1880. This grand complex exuded the neo-classical style, which played a prominent role at the time. The clean lines and majestic columns of the Cinquantenaire were an expression of Leopold's ambition to anchor the grandeur of his kingdom in the urban environment. Another significant monument Leopold II left behind is the Museum of Central Africa in Tervuren. Built between 1904 and 1910, the museum was intended to honor Belgium's achievements in the Congo. The museum was not only a tribute to the grandeur of Belgium, but also to the scientific discoveries made in this African region. However, behind this architectural splendor, there was also growing tension between Leopold II and the emerging bourgeoisie. The king was determined to realize his personal vision of Belgium. The extensive construction projects and monuments were not without controversy and were a source of political tensions. The bourgeoisie, seeing themselves as the new force of the nation, looked critically at the monarch who left his own mark on the national heritage. In the legacy of King Leopold II, we find not only impressive architecture, but also a fascinating piece of history where his quest for grandeur clashed with the emerging forces of the bourgeoisie. His monuments stand to this day as testimonies of an era in which Belgium sought to define and shape itself. Follow on Twitter: https://twitter.com/BasedCongo #Cinquantenaire #AfricaMuseum #KingLeopoldII

O King Leopold II, Great King, Belgian King, King Of The People Of Belgium, I Offer Thee Salutations, From Myself And From My Nation, Rest In Peace, For We Are Awake, And We Will Always Stay Awake! Follow on Twitter: https://twitter.com/basedcongo #KingLeopoldII #LeopoldII #BelgianCongo