Professor Kees de Lange: 'De regering is misdadig bezig'.

Professor Kees de Lange kijkt kritisch toe terwijl ministers beleidskeuzes bespreken die de agrarische sector zwaar treffen. Ondertussen staan bezorgde boeren in het Nederlandse landschap, geconfronteerd met de gevolgen van politieke beslissingen.

In een recente video-uitspraak heeft professor Kees de Lange, natuurkundige en lid van de CO2 Coalition, felle kritiek geuit op het stikstofbeleid van de Nederlandse regering. Hij stelt dat de beleidsmakers onvoldoende kennis hebben van de materie en miljarden euro’s verspillen aan een fictief probleem, gebaseerd op gebrekkige modellen.

Kritiek op de politiek.

De grootste ergernis van professor De Lange is het feit dat ‘omhooggevallen’ ministers, zonder de juiste wetenschappelijke achtergrond, beslissingen nemen die een desastreuze impact hebben op de samenleving. “Als de politiek zich gaat bemoeien met de wetenschap, is de wetenschap per definitie de verliezer,” aldus De Lange. In de clip benoemt hij expliciet dat de regering misdadig handelt door een wetenschappelijke kwestie te politiseren en als excuus te gebruiken voor paniekzaaierij. Volgens hem is het onacceptabel dat beleidsmakers, zonder gedegen wetenschappelijke kennis, draconische maatregelen opleggen die de agrarische sector onterecht treffen.

Een ondeugdelijk model.

Professor De Lange legt uit dat stikstof een natuurlijk element is en een cruciale rol speelt in de groei van planten. De overheid gooit echter alle stikstofhoudende stoffen op één hoop en schuift de verantwoordelijkheid grotendeels in de schoenen van de boeren, terwijl de werkelijke oorzaken veel complexer zijn. “Met satelliet metingen is aangetoond dat veel stikstofverbindingen uit het Ruhrgebied of de scheepvaart afkomstig zijn. Toch krijgt de agrarische sector de schuld.”

Hij verwijst naar een rapport van Geesje Rotgers en Jaap Hanekamp, waarin wordt aangetoond dat stikstofmetingen zelden correct en op de juiste plaatsen worden uitgevoerd. “Er worden beleidsbeslissingen genomen op basis van modellen die in de praktijk niet overeenkomen met de waarnemingen. Dat is wetenschappelijk onverantwoord,” benadrukt hij.

Ongekwalificeerde ministers

In de door Independer gemaakte video passeren enkele sleutelpersonen uit het vorige kabinet de revue. Volgens critici zijn zij ongeschikt om zulke ingrijpende beslissingen te nemen. Zo was Christianne van der Wal (Minister voor Natuur en Stikstof) opgeleid in Facility Management, Rob Jetten (Minister voor Klimaat en Energie) studeerde Bestuurskunde, en Sophie Hermans (Minister van Klimaat en Groene Groei) heeft een achtergrond in Politicologie. “Wanneer je sommige van deze ministers hoort praten, weet je meteen dat ze geen kennis van zaken hebben,” merkt De Lange op.

Politieke agenda boven wetenschap

Volgens De Lange is het stikstofbeleid geen wetenschappelijk probleem, maar een politieke keuze. Hij vergelijkt de situatie met Russische roulette: “Door energievoorziening, kunstmestproductie en rationele landbouw te ondermijnen, speelt de overheid een gevaarlijk spel met de voedselzekerheid en de economie.”

Hij waarschuwt dat een op ideologie gebaseerde aanpak desastreuze gevolgen kan hebben voor de Nederlandse samenleving. “De realiteit is dat we een wereldbevolking moeten voeden die jaarlijks met 1,1% groeit. Het is een totale illusie te denken dat de overheid dat beter kan regelen dan de boeren zelf.”

Conclusie

Professor Kees de Lange windt er geen doekjes om: het stikstofbeleid is gebaseerd op ondeugdelijke modellen, onjuiste aannames en een politieke agenda die de wetenschap misbruikt. Hij stelt dat de regering met haar aanpak ‘misdadig bezig is’ en roept op tot een fundamentele herziening van het beleid, waarbij feiten en metingen leidend moeten zijn, in plaats van politieke dogma’s.■

Bron / clip:

Zie ook: https://www.boerenbusiness.nl/opinies/geesje-rotgers/opinie/10894953/hoe-overheid-stikstofkritiek-poogde-te-verstikken

Boekentip: https://www.boekengilde.nl/boekenshop/lotuses-and-clogs/

FVD is de enige partij die de nationale soevereiniteit en de belangen van de burger verdedigt, terwijl de andere partijen te vaak meelopen in de globalistische trend.