The conquest of the continent of europe / De verovering van het continent europa /

In perspective - Conquest of the European continent

Trivializing, making something seem smaller than it actually is. Looking away, ignoring, pretending something doesn't exist. Keep repeating that it will be all right, that it will probably not be that bad. Yes, we Dutch are good at that, it is in our culture, but also in our government. Think of de-escalating, or legislating, but then not enforcing. But also failing to convert clear trends in crime figures into effective policy. And every time we are confronted with a fait accompli, the label 'incident' is stuck on it. Recognizing that there is a problem turns out to be damned hard, no, we prefer to trivialize it, looking away is the motto, as of old.

That in our neighboring countries the shit has long since hit the fan we seem unable, or unwilling, to register? Look at the United Kingdom for example, hundreds of thousands of people on their feet during demonstrations that openly and without embarrassment proclaim their desire to establish an Islamic caliphate. The British police and military are powerless and have completely lost control in the streets. The British are some ten to twenty years ahead of us in this respect. The ratio of immigrants to natives in the UK is already such that in a decade or so the native British population will be a minority. Look at France, Denmark, Sweden, whole banlieues with only migrants, where their own laws and rules apply, where the police no longer have anything to say, where hatred of the West is incited, taught and bred.ee, then we prefer to trivialize, look away is the motto, as of old.

And every year during New Year's Eve, it becomes more and more painfully obvious that the squares in the big cities, yes, even in Amsterdam, fill up with young men from immigrant backgrounds. Milan, Rome, Athens, Berlin, hundreds of thousands of people on their feet who do not speak the local language, but Turkish or Arabic. Young men who feel especially connected to the country of origin, prefer Islamic law, wave Palestinian flags and believe strongly in founding a caliphate. And every week some 1,200 of these young men arrive in the Netherlands, transported to Ter Apel by luxury coach under the guise of European asylum policy. A net of about 50,000 a year receive a residence permit, and the tally is now well over one million. Also in the Netherlands, especially in Amsterdam, Rotterdam, The Hague and Utrecht, we now see entire neighborhoods where you, as a Dutchman, feel like a stranger in your own country. Neighborhoods where no Dutch is spoken and where you feel like a loner on the streets as a white person.

Little by little, we are surrendering more and more, with the approval and under the direction of our politicians and policy makers, who have made their choice, who do not want to draw a line in the sand. Politicians and policy makers who are too cowardly and weak to proudly hoist the Dutch tricolor and send a strong signal that we love Dutch culture and will defend it tooth and nail. However, when I look at the rest of Europe, especially the big cities, it makes me sad, the conquest of the European continent now seems to be a fait accompli?

In perspectief - Verovering van het Europees continent

Bagatelliseren, iets kleiner doen lijken dan het feitelijk is. Wegkijken, negeren, doen of iets niet bestaat. Blijven herhalen dat het wel goedkomt, dat het vast niet zo’n vaart loopt. Ja, wij Nederlanders zijn daar goed in, het zit in onze cultuur, maar ook in ons bestuur. Denk aan de-escalerend optreden, of wel wetgeving maken, maar vervolgens niet handhaven. Maar ook duidelijke trends in misdaadcijfers niet omzetten naar effectief beleid. En iedere keer dat we dan letterlijk met onze neus in de boter vallen, of worden geconfronteerd met een voldongen feit, dan wordt daar het label ‘incident’ op geplakt. Erkennen dat er een probleem is blijkt verdomd lastig, nee, dan bagatelliseren wij liever, wegkijken is het devies, als vanouds.

Dat in onze buurlanden de stront de ventilator allang al heeft geraakt lijken wij niet te kunnen, of willen, registreren? Kijk naar het Verenigd Koninkrijk bijvoorbeeld, honderdduizenden mensen op de been tijdens demonstraties die openlijk en zonder gêne verkondigen een Islamitisch kalifaat te willen stichten. De Britse politie en het leger staan machteloos en zijn de controle in de straat volledig kwijt. De Britten liggen wat dat betreft een jaar of tien à twintig op ons voor. De ratio allochtonen autochtonen is in het Verenigd Koninkrijk al dusdanig dat in een jaar of tien de autochtone Britse bevolking in de minderheid is. Kijk naar Frankrijk, Denemarken, Zweden, hele banlieues met alleen maar migranten, waar hun eigen wetten en regels gelden, waar de politie niets meer te zeggen heeft, waar haat tegen het Westen wordt aangewakkerd, onderwezen en opgekweekt.

En tijdens oud en nieuw wordt het ieder jaar steeds pijnlijker duidelijk dat de pleinen in de grote steden, ja, ook in Amsterdam, vollopen met jonge mannen met een migratieachtergrond. Milaan, Rome, Athene, Berlijn, honderdduizenden mensen op de been die niet de lokale taal spreken, maar Turks of Arabisch. Jonge mannen die zich vooral verbonden voelen met het land van origine, Islamitische wetgeving prefereren, met Palestijnse vlaggen zwaaien en heilig geloven in het stichten van een kalifaat. En iedere week komen er zo’n 1200 van deze jonge mannen bij in Nederland, vervoerd naar Ter Apel per luxe touringcar onder het mom van Europees asielbeleid. Netto krijgen er pakweg 50.000 per jaar een verblijfsvergunning en de teller staat inmiddels ruim boven een miljoen. Ook in Nederland, met name in Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht zien wij inmiddels hele wijken waar je je als Nederlander een vreemde voelt in je eigen land. Wijken waar geen Nederlands wordt gesproken en waar je je als blanke een eenling waant op straat.

We hoeven de geboortecijfers er maar bij te pakken om direct te kunnen zien dat dit onder autochtone Nederlanders al decennialang dalende is en onder allochtone Nederlanders fors stijgend, soms met vier of meer kinderen per gezin. Een simpele rekensom leert ons dan dat in twintig à dertig jaar de Nederlander in de minderheid zal zijn. Lang daarvoor hebben wij dan al afstand genomen van al die vrijheden, al die prachtige verworvenheden van onze vrije samenleving.

Stukje bij beetje leveren wij namelijk steeds meer in, met goedkeuring en onder regie van onze politici en beleidsmakers, die eieren voor hun geld kiezen, die geen streep in het zand willen trekken. Politici en beleidsmakers die te laf en te zwak zijn om fier de Nederlandse driekleur te hijsen en een krachtig signaal te laten klinken dat de Nederlandse cultuur ons lief is en dat wij die met hand en tand zullen verdedigen. Als ik echter kijk naar de rest van Europa, en dan vooral de grote steden, dan stemt mij dat droevig, de verovering van het Europees continent lijkt inmiddels een voldongen feit?