Klanten van banken in de knel door witwascontroles.

https://vrijheidsberoving.nl/klanten-van-banken-in-de-knel-door-witwascontroles/

Onaangename verrassingen voor onschuldige klanten.

Veel Nederlanders worden tegenwoordig geconfronteerd met onverwachte en ingrijpende vragen van hun bank.
Het overkwam bijvoorbeeld Peter van der Berg, die zonder enige aanleiding plotseling persoonlijke vragen kreeg van zijn bank, ING.
De aanleiding? De Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft).
Volgens deze wet moeten banken ongebruikelijke transacties melden en hun klanten nauwkeurig controleren.
Voor klanten betekent dit vaak dat zij gedwongen worden om hun financiën volledig bloot te leggen, zelfs als er geen duidelijke aanleiding voor lijkt te zijn.

Van eenvoudige Zeeuwse jongen tot verdacht persoon.

Een van de geïnterviewden in de reportage is een man die zichzelf beschrijft als een "hele simpele jongen uit Zeeland".
Hij werd verrast door vragen over zijn banktransacties en voelt zich onterecht als een crimineel behandeld.
“Ik zit niet in de terrorisme en ook niet in de drugs,” zegt hij verontwaardigd.
Hij ervaart de controles als buitensporig en beschuldigt de banken ervan gewone burgers zonder reden te wantrouwen.

Ex-bankmedewerkers onder vuur.

Alijt en Bert, beiden gestopt met werken, deelden hun verhaal.
Bert was procesmanager bij financiële instellingen, terwijl Alijt 24 jaar lang voor ING werkte als operational risk manager.
Zij kregen zonder duidelijke aanleiding vragen van ING over de herkomst van hun geld.
Alijt is gefrustreerd: “Wij doen totaal niet wat daaronder zou kunnen vallen, zoals veel contanten stortingen of overboekingen naar vreemde landen. Dus ik begrijp niet waar dit vandaan komt.”

Strenge wetgeving dwingt banken tot actie.

De Wwft verplicht banken om grondig onderzoek te doen naar de herkomst van het vermogen van hun klanten.
Dit leidt tot situaties waarin banken vragen gaan stellen over de bron van stortingen, zelfs als er geen directe aanleiding is.
De antwoorden en bewijsstukken die klanten moeten leveren, worden vervolgens vijf jaar bewaard.
Alle ongebruikelijke transacties worden doorgestuurd naar de Financial Intelligence Unit (FIU), die bepaalt of de transactie verdacht is. In geval van een verdenking, wordt de informatie doorgestuurd naar opsporingsdiensten.

Grote boetes dwingen banken tot streng beleid.

De angst voor boetes drijft banken tot strikte naleving van de Wwft.
ING bijvoorbeeld, kreeg eerder al een schikking van honderden miljoenen euro’s vanwege nalatigheid bij het voorkomen van witwassen.
ABN AMRO, de Volksbank en Rabobank kregen ook aanzienlijke boetes voor gebrekkige controle op verdachte transacties.
Volgens Helène Erf Meijer, coördinator witwasbestrijding bij de Nederlandse Vereniging van Banken, proberen banken daarom hun dossiers zo volledig mogelijk te maken om boetes te voorkomen.

Advocaten en deskundigen kritisch.

Advocaat Anke Veenstra, gespecialiseerd in fraudezaken en strafrecht, merkt op dat banken vaak lijken te werken volgens het principe van “Rupsje Nooitgenoeg,” waarbij zij steeds meer informatie van klanten eisen.
Dit zou volgens haar ingegeven zijn door de overheid, die deze verplichtingen aan de banken oplegt. Hendrik Jan Bos, een fiscaal advocaat, voegt toe dat als klanten niet meewerken, banken hun rekeningen kunnen opzeggen, wat hen volledig afhankelijk maakt van de banken.

Ingrijpende gevolgen voor klanten.

De impact van deze controles is groot.
Een onderzoek van Radar Panel onder 1700 mensen toont aan dat 40 procent van de klanten niet wordt geïnformeerd over de reden van de controle.
Bijna de helft van de respondenten weet niet wat er gebeurt als de controle negatief uitpakt en 60 procent voelt zich onder druk gezet door de vragen van de bank.
Bovendien blijft voor 74 procent onduidelijk wat de bank met de gegeven antwoorden doet.

Noodzaak voor herziening van beleid.

Simon Leliveld van de Stichting Human Rights in Finance benadrukt dat de privacy van klanten ernstig wordt geschonden en dat banken momenteel detective spelen op bevel van de overheid.
Hij pleit voor een verschuiving van meldingen van ongebruikelijke transacties naar verdachte transacties om de lasten voor zowel klanten als banken te verminderen.
Dit zou kunnen voorkomen dat onschuldige klanten zoals Peter van der Berg en het echtpaar Alijt en Bert worden lastiggevallen zonder duidelijke reden.

Al met al roept de huidige gang van zaken rondom witwascontroles bij banken veel vragen op en drijft het gewone burgers tot wanhoop.
Het is duidelijk dat er een balans moet worden gevonden tussen de naleving van wetgeving en de bescherming van de privacy en rechten van klanten.