Dr. Buckhaults getuigt over besmetting met het Pfizer-vaccin tijdens een hoorzitting.

Dit filmpje wordt gebruikt in een artikle op https://vrijheidsberoving.nl/deskundigen-uiten-hun-zorgen-over-de-veiligheid-van-het-covid-19-vaccin-tijdens-hoorzittingen-in-de-senaat-in-south-carolina/
Datum: 13 september 2023

Tijdens een recente hoorzitting van de ad-hoccommissie medische zaken in de Senaat van South Carolina heeft professor dr. Phillip Buckhaults van de Universiteit van South Carolina, een gerenommeerd expert op het gebied van kankergenomica en biochemie, overtuigende getuigenissen afgelegd over de zorgen rond het Pfizer-vaccin. Dr. Buckhaults, die veel respect heeft verdiend voor zijn bijdragen tijdens de COVID-19-pandemie, werpt licht op een specifieke kwestie die verband houdt met het regelgevend toezicht op het vaccin.

Dr. Buckhaults begon met zichzelf voor te stellen, waarbij hij de nadruk legde op zijn expertise op het gebied van kankergenomicaonderzoek en DNA-sequencing. Hij benadrukte de cruciale rol van zijn team bij de ontwikkeling van COVID-19-tests tijdens de pandemie, waaronder de veelgebruikte spittest. Zijn dubbele kwalificaties, zowel technisch als relationeel binnen South Carolina, positioneerden hem als een geloofwaardige bron over de onderhavige kwestie.

De kern van de getuigenis van Dr. Buckhaults draaide om het Pfizer-vaccin, dat volgens hem effectief was in het voorkomen van aan COVID-19 gerelateerde sterfgevallen, maar minder succesvol was in het stoppen van de verspreiding van de pandemie. Hij sprak zijn overtuiging uit dat het vaccin met goede bedoelingen werd ingezet, maar uitte zijn bezorgdheid over bepaalde sluiproutes vanwege de urgentie van de situatie.

Dr. Buckhaults presenteerde een verrassende onthulling: het Pfizer-vaccin bevatte DNA-besmetting, naast de beoogde mRNA-component. Hij onderbouwde deze bewering door te onthullen dat hij persoonlijk de vaccinmonsters had gesequenced en vreemd DNA had geïdentificeerd. Deze onverwachte DNA-opname, zo betoogde hij, bracht potentiële risico's met zich mee voor de ontvangers, waaronder ernstige bijwerkingen zoals een hartstilstand en de mogelijkheid van langdurige genoommodificatie in stamcellen, wat zou kunnen resulteren in auto-immuunreacties of zelfs toekomstige kankers.

Eén cruciaal aspect dat Dr. Buckhaults benadrukte, was het verschil in levensduur tussen DNA en RNA. Hoewel RNA van voorbijgaande aard is, kan DNA generaties lang blijven bestaan, waardoor het van cruciaal belang is om de aanwezigheid van vreemd DNA in het vaccin aan te pakken.

Om zijn beweringen te ondersteunen presenteerde Dr. Buckhaults sequentieresultaten die de aanwezigheid van verontreinigend DNA in vaccinmonsters aantoonden. Hij legde uit dat deze besmetting het gevolg was van het vaccinproductieproces, waarbij plasma-DNA uit een vector niet voldoende werd verwijderd vóór de mRNA-synthese.

Bovendien onderstreepte Dr. Buckhaults de implicaties van deze bevindingen voor de regelgeving. Hij merkte op dat de wettelijke limieten voor DNA in vaccins verouderd waren en ten onrechte werden toegepast op mRNA-vaccins ingekapseld in lipide-nanodeeltjes, waardoor de ontvangers mogelijk in gevaar zouden komen.

Concluderend riep Dr. Phillip Buckhaults op tot uitgebreid onderzoek om vast te stellen of de plasma-DNA-integratie in de genomen van de ontvangers had plaatsgevonden, waardoor een blijvend teken werd achtergelaten. Hij adviseerde de FDA om van Pfizer te eisen dat dit DNA in toekomstige iteraties uit het vaccin wordt verwijderd om de openbare veiligheid te garanderen.

Tijdens zijn getuigenis bleef Dr. Buckhaults volhouden dat hij geen kwade bedoelingen suggereerde, maar eerder incompetentie op het gebied van toezicht door de toezichthouders. Zijn deskundige analyse onderstreepte het belang van het aanpakken van deze zorgen om de veiligheid en transparantie van vaccins te handhaven, waarbij hij de noodzaak benadrukte om de regelgeving voor opkomende vaccintechnologieën opnieuw te evalueren en aan te passen.