FED ปีศาจการเงิน ตอนที่ 2/5

ในคืนวันที่ 22 พย. 2453 กลุ่มคนที่ร่ำรวยและมีอำนาจมากที่สุดในอเมริกาขึ้นรถไฟขบวนส่วนตัวของวุฒิสมาชิกเนลสัน อัลดริช พ่อตาของ จอห์น รอกกีเฟลเลอร์ จูเนียร์ มหาเศรษฐีทายาทตระกูลร็อกกี้เฟลเลอร์ และอยู่ในคณะกรรมาธิการการเงินวุฒิสภาที่ทรงอิทธิพล อัลดริชดูแลนโยบายการเงินของประเทศ และถูกสื่อเรียกว่า "ผู้จัดการทั่วไปของประเทศ"

ผู้ร่วมมาในขบวนของอัลดริชคือ เพียตต์ แอนดรูว์ ผู้ช่วยรัฐมนตรีคลัง, แฟรงค์ แวนเดอร์ลิป ประธานธนาคารนิวยอร์ก, เฮนรี เดวิสัน หุ้นส่วนอาวุโสของเจพี มอร์แกน, เบนจามิน สตรอง จูเนียร์ ผู้ร่วมงานของ เจพี มอร์แกน และพอล วอร์เบิร๋ก ทายาทตระกูลธนาคารวอร์เบิร์ก ที่ทยอยมาถึงทีละคนเพื่อให้ดึงดูดความสนใจน้อยที่สุด พวกเขาใช้เพียงชื่อแรกเพื่อแสดงตนโดยไม่เปิดเผยชื่อสกุลตลอดการเดินทาง

ปลายทางของพวกเขาคือเกาะเจคิลล์อันเงียบสงบนอกชายฝั่งจอร์เจียซึ่งเป็นที่ตั้งของ Jekyll Island Club สโมสรของตระกูล มอร์แกน, ร็อคกี้เฟลเลอร์, วอร์เบิร์ก และรอธไชลด์ พวกเขาบอกกับนักข่าวท้องถิ่นที่ทราบข่าวการประชุมว่าพวกเขาไปล่าเป็ด แต่ในความเป็นจริง พวกเขากำลังรวมหัวกันร่างแผนเพื่อวางระบบการเงินการธนาคารอย่างลับๆ

เอ็ดเวิร์ด กริฟฟิน ผู้เขียนหนังสือขายดีเรื่อง อสูรกายจากเกาะเจคิลล์ (The Creature from Jekyll Island) และทำวิจัยเรื่องของ FED มาอย่างยาวนาน อธิบายว่า:

"สิ่งที่เกิดขึ้นคือ พวกแบงค์เกอร์ตระหนักว่าจะต้องมีการออกกฎหมายเพื่อกำกับควบคุมพวกเขา พวกเขาจึงไม่ยอมนิ่งเฉยรอดูสิ่งที่จะเกิดขึ้น แต่ต้องรวมตัวกันเพื่อเป็นผู้นำในการ สร้างกฎระเบียบใหม่และเรียกร้องการปฏิรูป

พวกเขาชอบใช้คำว่าปฏิรูป เพราะรู้ว่าผู้คน ซาบซึ้งกับคำๆนี้ เพียงแค่เรียกการฉ้อฉลที่แฝงอยู่ในรูปของกฎหมายนั้นว่าการปฏิรูป แล้วผู้คนก็จะยอมรับและโหวตให้

นั่นคือสิ่งที่พวกเขาทำ พวกเขารวมกลุ่มกันเพื่อสร้างอำนาจเหนือรัฐบาล และกำกับ ควบคุมอุตสาหกรรมการเงินการธนาคาร กันเองเพื่อประโยชน์ของกลุ่ม

และนั่นคือกลยุทธ์ มันเป็นกลยุทธ์ที่เราได้เห็นตลอดเวลาในทุกเรื่อง รวมทั้งอุตสาหกรรมการดูแลสุขภาพและยาในทุกวันนี้

เมื่อได้อ่านจดหมายและบันทึกการสนทนาของพวกเขา ทำให้รู้ว่าพวกเขาไม่เคยนึกฝันมาก่อนว่ารัฐสภาจะยอมให้พวกเขาเป็นผู้ ออกเงินของประเทศ สภาคองเกรสมอบสิทธิ์ในการออกเงินของประเทศให้กับธนาคารเอกชน และคนอเมริกันก็มีความสุขเพราะพวกเขาถูกบอกและเชื่อมั่นว่า นี่เป็นวิธีการควบคุมกำกับดูแลพวกอสูรกายจากเกาะเจคิลล์"

พวกเขาประสบความสำเร็จไม่ใช่แค่การสมคบกันร่างกฎที่กลายมาเป็น Federal Reserve Act เท่านั้น แต่ยังเก็บเรื่องไว้เป็นความลับได้นานหลายทศวรรษ มีการแฉครั้งแรกในปี พ.ศ. 2459 โดย เบอร์ตี ชาลส์ ฟอร์บส์ นักเขียนด้านการเงินผู้ก่อตั้งนิตยสารฟอร์บส์ และต่อมาแฟรงค์ แวนเดอร์ลิป ยอมรับอย่างไม่เป็นทางการผ่าน The Saturday Evening Post ฉบับวันที่ 9 กพ. 2478

สิ่งที่เกิดขึ้นบนเกาะเจคิลล์เป็นเพียงจิ๊กซอว์ชิ้นหนึ่ง และเพื่อให้เห็นภาพที่ใหญ่ขึ้น เราจำเป็นต้องย้อนเวลากลับไปอีกจนถึง ศตวรรษที่ 17...