bitwa pod wsią Żelazna 1863

Operujący w klinie Bugu i Wisły oddział Ludwika Żychlińskiego, liczący ok. 1000 powstańców, z których jednak 300 nie posiadało broni, wzmocniony 350 jeźdźcami „Pawełka” Pawła Gąsowskiego starł się po obu stronach szosy lubelskiej ze znacznymi siłami rosyjskimi (9 rot piechoty, 2 szwadrony kawalerii, sotnia kozaków, 2 armaty) maszerującymi od strony Miłosny. Po kilkugodzinnej, trwającej do zmroku walce, w której ciężko ranny został polski dowódca, lewe skrzydło powstańców, przyparte do Wisły przeprawiło się przez rzekę, a ścigane przez kozaków zmuszone zostało do zakopania broni i rozproszenia. Prawe skrzydło cofnęło się do lasu i po nocnym marszu dołączyło do oddziału majora Adama Andrzeja Zielińskiego.