Dlaczego nie działamy?

Dlaczego nie działamy?

Wstęp

• Na istotę władzy – zdaniem Gene Sharp – można spojrzeć od góry lub od dołu piramidy społecznej: władza objawia się jak monolityczna i groźna manifestacja woli rządu i elit. Przypomina skrzyżowanie Władimira Putina z Józefem Stalinem i Smokiem Wawelskim a na dodatek jest niezniszczalna i zupełnie niezależna od ludzkiej kontroli.
• Istnieje jednak inny punkt widzenia, wedle, którego władza wyrasta z przyzwolenia społeczeństwa na odkreśloną formę rządów i zależy od poparcia społecznego, które może być wycofane.
• Wszystko można sprowadzić do dwóch czynników: strachu przed sankcjami i dobrowolnego przyzwolenia, czyli de facto do aktu woli jednostki: czy chce być posłuszna, czy nie.

1. Nie ma żadnej pozytywnej wizji przyszłości
2. Demoralizacja i anomia: Chrześcijaństwo nijakie
3. Brak nadziei – wyuczona bezradność
4. Dzielność jako cnota zanika na rzecz tchórzostwa i konformizmu
5. Słabe wykształcenie + manipulacje mediów
6. Cytowany przez Sharpe’a Erroll E. Harris twierdzi, że tyrania rozwija się dzięki: ignorancji, przyzwoleniu i niezorganizowaniu oraz współpracy z tyranem
7. Dysonans poznawczy: Kto uwierzy w spisek psychopatów, satanistów, komunistów trwający od stuleci (definicje rzeczywistości)
8. Podział: Bezkarna władza (tylko pozornie podzielona na frakcje) i reszta
9. Wzrastająca kontrola (komunikacja, pieniądze, siła). Neokomuna.
10. Teoria perspektywy - Ludzie skupieni na pilnowaniu resztek dobra, które maja nie chcą ryzykować
◦ Teorii Perspektywy jest wykazanie, że w trakcie podejmowania decyzji – gdzie kluczową rolę w ocenie opcji odgrywa punkt odniesienia – dokonuje się ważenia wyników, uznając je jako zyski lub straty, natomiast sam „punkt odniesienia” to nic innego, jak: stan uprzedni, względem którego oceniamy.
◦ Równie ważne dla zrozumienia tej koncepcji jest zaznajomienie się ze znaczeniem pojęć dwóch umysłowych „systemów”, które kształtują ludzkie myślenie, tj.: System 1-szy (odpowiedzialny za myślenie szybkie) działający w sposób szybki i automatyczny, całkiem bez lub z niewielkim wysiłkiem; nie mamy (w trakcie jego działania) poczucia świadomej kontroli; nie da się go wyłączyć, zawsze gotowy do wydawania ocen, osądów i opinii. System 2-gi (odpowiedzialny za myślenie wolne) rozdziela niezbędną uwagę pomiędzy działania wymagające umysłowego wysiłku takie, jak skomplikowane wyliczenia; /…/ często wiąże się z subiektywnym poczuciem skupienia, swobodnego wyboru i świadomego działania; pożera ogromne ilości energii, a więc jest (za)rzadko używany. Jak zauważył Daniel Gilbert, niedowierzanie wymaga ciężkiej pracy, a System 2-gi łatwo się męczyi.
• Oprócz „punktu odniesienia” (czasami nazywamy „poziomem dostosowania”) oraz reguły „malejącej wrażliwości”, Kahneman zwraca uwagę, że trzecią zasadą poznawczą, odgrywającą „zasadniczą rolę w ocenie rezultatów końcowych i występują także w innych automatycznych procesach percepcji, osądów i emocji” jest niechęć do ponoszenia strat. Ludzi cechuje niechęć do ponoszenia strat. Po prostu lubisz zyskiwać, a nie lubisz tracić – a przy tym prawie na pewno bardziej nie lubisz tracić, niż lubisz zyskiwaćii, co już zresztą w 1953 roku wskazywał słynny matematyk, John von Neuman, kiedy to przedstawił swoją pierwszą teorię gier, sugerując, że ważniejszym celem od chęci zwycięstwa jest dążenie do nie poniesienia stratyiii. Po prostu reakcja na stratę okazuje się silniejsza od reakcji na zysk o takiej samej wartościiv.
11. Wyuczona bezradności – postrzegany brak pozytywnych reakcji i wpływu na sytuację
12. Kryzys instytucji rodziny, Kościoła, pozrywane więzi społeczne – trudności z samoorganizacją