De Bourgondiërs

De Bourgondische Nederlanden of Bourgondische tijd is de periode tussen 1384 en 1482, waarin een steeds groter deel van de Lage Landen werd geregeerd door de hertogen van Bourgondië. Binnen hun Bourgondische rijk, dat zelf deels tot het Heilig Roomse Rijk en deels tot het koninkrijk Frankrijk behoorde, voegden zij deze verschillende gebieden bijeen tot een staatkundig verband dat verder ging dan een personele unie en dat voor het eerst centrale instellingen kreeg. Deze periode begon met het aantreden van hertog Filips de Stoute als graaf van Vlaanderen en Artesië, en liep tot het overlijden van hertogin Maria van Bourgondië in 1482, toen het Bourgondische rijk verloren ging en de Lage Landen door erfenis onder het bestuur van de Habsburgse monarchie kwamen. In de 15e eeuw was het gebruikelijk om de laaglandelijke gewesten waar de hertog van Bourgondië regeerde en gewoonlijk verbleef, aan te duiden met les pays de par-deçà of de landen van herwaarts over. Het eigenlijke Bourgondië werd aangeduid met les pays de par-delà of de landen van derwaarts over (zie ook Benamingen van de Lage Landen). Vanaf de heerschappij van het Huis Habsburg in 1482 worden de Bourgondische Nederlanden de Habsburgse Nederlanden genoemd.

De Bourgondische Nederlanden of Bourgondische tijd is de periode tussen 1384 en 1482, waarin een steeds groter deel van de Lage Landen werd geregeerd door de hertogen van Bourgondië. Binnen hun Bourgondische rijk, dat zelf deels tot het Heilig Roomse Rijk en deels tot het koninkrijk Frankrijk behoorde, voegden zij deze verschillende gebieden bijeen tot een staatkundig verband dat verder ging dan een personele unie en dat voor het eerst centrale instellingen kreeg. Deze periode begon met het aantreden van hertog Filips de Stoute als graaf van Vlaanderen en Artesië, en liep tot het overlijden van hertogin Maria van Bourgondië in 1482, toen het Bourgondische rijk verloren ging en de Lage Landen door erfenis onder het bestuur van de Habsburgse monarchie kwamen. In de 15e eeuw was het gebruikelijk om de laaglandelijke gewesten waar de hertog van Bourgondië regeerde en gewoonlijk verbleef, aan te duiden met les pays de par-deçà of de landen van herwaarts over. Het eigenlijke Bourgondië werd aangeduid met les pays de par-delà of de landen van derwaarts over (zie ook Benamingen van de Lage Landen). Vanaf de heerschappij van het Huis Habsburg in 1482 worden de Bourgondische Nederlanden de Habsburgse Nederlanden genoemd.

De Bourgondische Nederlanden of Bourgondische tijd is de periode tussen 1384 en 1482, waarin een steeds groter deel van de Lage Landen werd geregeerd door de hertogen van Bourgondië. Binnen hun Bourgondische rijk, dat zelf deels tot het Heilig Roomse Rijk en deels tot het koninkrijk Frankrijk behoorde, voegden zij deze verschillende gebieden bijeen tot een staatkundig verband dat verder ging dan een personele unie en dat voor het eerst centrale instellingen kreeg. Deze periode begon met het aantreden van hertog Filips de Stoute als graaf van Vlaanderen en Artesië, en liep tot het overlijden van hertogin Maria van Bourgondië in 1482, toen het Bourgondische rijk verloren ging en de Lage Landen door erfenis onder het bestuur van de Habsburgse monarchie kwamen. In de 15e eeuw was het gebruikelijk om de laaglandelijke gewesten waar de hertog van Bourgondië regeerde en gewoonlijk verbleef, aan te duiden met les pays de par-deçà of de landen van herwaarts over. Het eigenlijke Bourgondië werd aangeduid met les pays de par-delà of de landen van derwaarts over (zie ook Benamingen van de Lage Landen). Vanaf de heerschappij van het Huis Habsburg in 1482 worden de Bourgondische Nederlanden de Habsburgse Nederlanden genoemd.